Wedstrijdverslag door Bart Renders (De Mitters Wespelaar)

Na een vrij weekend, onze tweede thuiswedstrijd van het seizoen. En het mag gezegd worden, opnieuw een mooi vol huis, waarvoor dank. Onze supporters zijn een belangrijk gegeven in onze club, iets wat bij als bestuur en ook onze heren 1 enorm appreciëren! Ploeg in de kijker waren onze U13 jongens. Toffe bende!
Bij Ruiselede, ex-Mitters Pieter Baeck, naast het veld, wat vooral na de wedstrijd een prettig weerzien was. Wespelaar deed set 1 mee over 8-8 en 14-16, maar moest dan naar adem happen onder druk van een sterk serverend bezoekend team. Op 20-24 kon Bautmans(voor Deroey) van op de servicelijn nog milderen tot 23-24, maar de 4de setbal was voor Pervol de juiste en 0-1 achterstand na 25 min wedstrijd. Set 2 wel controle langs onze kant en met agressief service en side-out spel dwongen we te tegenstander tot 21-12 in de achtervolging. Uiteindelijk hingen de bordjes met 25-19 setwinst terug in evenwicht. Onze wisselvalligheid (of die van de tegenstander?) blijft ons parten spelen, want set 3 deden we niet mee. Receptioneel kwamen we zelden tot een goede opbouw, en als die er al was stond Ruiselede goed te verdedigen en scoorde vlot in de tegenaanval. Buiten libero Roeykens en de ingevallen Bautmans (voor Luycxk) stond iedereen wankel in de receptie, maar scoren wou niet vlotten. 16-25 was een zware maar terechte setuitslag.
Gedaan met spelen ? Ik dacht het niet… In de vierde herneming beende onze jongens het niveauverschil met de goed spelende West-Vlamingen bij en kregen we een spannende set. 20-20 en nog steeds geen verschil merkbaar. Uiteindelijk maakte we van op de servicelijn en met goed blokwerk het verschil en kwamen we via 25-22 setwinst op 2-2 na bijna 1,5 uur wedstrijd.
Voor de tweede maal dit seizoen een tiebreak, de vorige werd met 18-16 verloren op het veld van Gembloux enkele weken geleden. We waren bij de les en hielden Pervol in onze greep over 5-3 en 10-6. Maar Ruiselede vocht vooral langs hun opposite Bergez terug tot 12-11. Dan een pijnlijk misverstand tussen de arbitrage en geen verdiende 13-11, maar 12-12 tot ieders verbazing. We kregen nog een wedstrijdbal tegen, maar op 17-16 zorgde een “gebeten” Kwinten Luyckx voor de 3-2 thuisoverwinning. Een thriller die het thuispubliek kon smaken, maar die vooral gekenmerkt was door vechtvolley en niet door stabiliteit.
